Mediaknipsel: Bedrijven en onderwijs kunnen elkaar beter maken.
- Véronique Verhelst
- 4 okt 2022
- 3 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 6 okt 2022
Bron: Trends, 1/9/2022
Brood op de plank
Bedrijven en onderwijs kunnen elkaar beter maken.
De waarheid als een koe!
De maatschappij is geëvolueerd en we moeten mee. Waar Aristoteles nog aanzien verwierf als filosofisch denker, zitten we in het huidige tijdperk nu eenmaal met andere hoe-krijg-ik-brood-op-de-plank uitdagingen.
Waarom zou je als jonge leergierige mens moeten wachten tot je de magische achttien of pakweg vijfentwintig bereikt om dan een bedrijf binnen te stappen én om vervolgens na twee minuten al begrepen te hebben waar de klepel overal niét blijkt te hangen? Een té grote kloof tussen de verwachtingen tijdens de studies en de uiteindelijke inhoud van de job. Dat werkt toch démotiverend? Met de nadruk op '-dé'!
Samenwerken is troef, toch?
De bedrijfswereld ploetert en zucht van ellende om zoveel gebrek aan werkkrachten. Het onderwijs ondergaat een gigantische crisis op vlak van lerarentekort én levert leerlingen af die vaak niet meteen inzetbaar zijn. De bedrijven dienen nogmaals een opleiding te voorzien om de pas aangeworvenen werkelijk werkklaar te maken. Hier gaat mijns inziens veel tijd verloren. Waarom zouden bedrijven en onderwijsinstellingen niet vaker de handen in elkaar slaan en tonen aan de leerlingen dat samenwerken loont? Waarom zouden scholieren niet mogen zien waarvoor ze (deels) studeren én zichzelf tijdig bijsturen waar nodig?
Het idee overheerst dat een bedrijfeconomische logica niet thuishoort op de schoolbanken. Jonas De Raeve Voka
Bij het maken van een keuze omtrent een studierichting is de hoofdvraag toch doorgaans: "Wat wil je later worden?" Welk beroep zie je jezelf doen? (én wat zijn je verwachtingen hierover) Zelfs aan elke kleuter wordt dit gevraagd. Om de antwoorden van "Superman/-girl" naar het meer realistische brood-op-de-plank beroep "bakker" of "management assistent" te krijgen moeten deze jongeren toch de kans krijgen om zich een idee te vormen van de inhoud en haalbaarheid van deze beroepen? Maar nee, zodra de lessen beginnen mogen de bedrijven, die weten waar de noden zitten én die weten wat de job werkelijk inhoudt, zich er niet mee moeien. Ik sluit me aan bij Dhr De Raeve van Voka, en noem dat een wereldvreemde onderwijsvisie.
Om de algemene kennis en visie van jongeren te beschermen, lijkt me dat de scholen toch perfect een modererende rol op zich kunnen nemen. Waar bedrijven hun praktijk overbrengen, kunnen scholen deze praktijkvisies kaderen, en de leerlingen de op de werkvloer aangeleerde kennis leren vergelijken met visies van andere bedrijven.
Dat zorgt voor verbinding, overvloeiing van kennis en mogelijkheid tot continue bijsturing.
Niks is zo vervelend voor pas afgestudeerde studenten om te beseffen dat de job totaal niet overeenkomt met hun initiële verwachtingen. Erger nog, misschien hadden ze met deze kennis wel een andere keuze gemaakt in het eerste middelbaar... of worst case.. wat hebben vijf diploma's voor zin als je in geen één van die richtingen een persoonlijke aansluiting blijkt te vinden?
De hybride leerkracht als oplossing.
Ik kan me heel erg vinden in het principe waar de leerkracht met één been in het onderwijs staat en met het andere been in het werkveld. Die aansluiting tussen onderwijs en werkveld, een wereld die zo snel evolueert, lijkt me onontbeerlijk.
Hoe neem ik deze gedachte mee naar mijn onderwijspraktijk? Ik zou de scholieren een voorstelling willen laten maken van een bedrijf in hun buurt vanuit een bepaalde invalshoek, vanuit bv het vak Nederlands, het vak aardrijkskunde, het vak geschiedenis enz.
De leerlingen mogen dit alleen of in groepjes voorbereiden. Vervolgens geen saaie, doodenge, spreekbeurt voor de hele klasgroep maar in duo's, dan in kleine groepjes, en zo gaandeweg hun grenzen leren verleggen.
Qua presentatie mogen ze dan de kleuren van het bezochte bedrijf respecteren of nét niet, en uitleggen waarom wel/niet.
Bedrijfslinken, laat maar komen!
Bucketlist: check!
Artikel in pdf hieronder:
Commentaires