top of page
Zoeken

Mediaknipsel: "Focus op ‘onze cultuur’ of Nederlandse volksaard brengt ons niet"

Bijgewerkt op: 19 mei 2022


"Hoe te reageren op het ‘nieuwe nationalisme’? Met de aanhoudende toestroom van migranten wordt het hoog tijd om scherp te zijn over de vraag wat ons land nu eigenlijk bijeenhoudt, en daarin ook enig zelfbewustzijn te tonen. Maar we moeten ophouden met die overdreven fixatie op ‘onze cultuur’, schrijft Will Tiemeijer."



Will Tiemeijer, onderzoeker bij de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid en bijzonder hoogleraar Gedragswetenschappen en Beleid aan de Erasmus Universiteit in Nederland, probeert een antwoord te formuleren op: waarin moeten migranten nu eigenlijk integreren? Met andere woorden, wanneer beschouwen wij een persoon als "geïntegreerd"?


De vraag die de Nederlanders zich hier dienen te stellen is wat voor hen de Nederlandse identiteit juist inhoudt. Wanneer je dat kan bepalen, kan je ook eisen stellen naar de nieuwkomers. Maar hoe bepaal je nu dé identiteit in een land waar alle mensen op zich al zo verschillend zijn? Will Tiemeijer gaat op zoek naar dat deeltje verbondenheid dat alle Nederlanders onderscheidt van alle niet-Nederlanders. Met vergelijkbare culturen in de buurlanden besluit hij dat het enige dat hen anders maakt in feite de fysieke plaats is waar ze wonen, waar ze samen zorg voor dienen te dragen. Hij omschrijft het als "het stukje van de planeet dat ligt ingeklemd tussen de Noordzee, België en Duitsland" met al haar bijhorende uitdagingen op structureel en klimatologisch vlak.


In het kader van een lerarenopleiding Nederlands lijkt het me noodzakelijk om ook over de grenzen heen te kijken naar de andere Nederlandstalige gebieden en te zien wat hen boeit, wat hun visie en aanpak is wat betreft onderwijs en cultuur. Tevens worden de Nederlanders met dezelfde problemen geconfronteerd als de Belgen: de toevloed van migranten uit al dan niet vergelijkbare culturen. Hoe gaan we daar mee om? En hoe gaan de Nederlanders hier mee om? We kunnen altijd van elkaar leren, toch?


Het is een vraag die ik me niet eerder gesteld had: wanneer beschouwen we integratie als succesvol? Want dat er geïntegreerd moet worden, dat leek me altijd evident. Het zorgt voor een betere verbinding met de autochtone bevolking en voor een betere kans op werkgelegenheid. Voor mij was de kennis van de landstalen een no-brainer en helpt het als je de Belgische culturele gebruiken leert kennen. Maar Will Tiemeijer raakt hier inderdaad wel een belangrijk punt aan: wat houdt die culturele kennis nu juist in? En betekent dat hetzelfde voor alle Nederlanders/Belgen? Moeten de nieuwkomers bot en gierig worden zoals de Nederlanders en hoeven ze niet slim te zijn, zoals de Belgen? Ironisch bedoeld uiteraard ...





de Nederlandse taal voldoende beheersen. In de privésfeer mag iedereen de taal bezigen die hij of zij wil, maar in de publieke ruimte is Nederlands de voertaal.
zorgen voor hun leefomgeving. Daarbij gaat het niet alleen om het eigen stoepje of de eigen straat, maar ook om de fysieke leefomgeving in bredere zin.
rekening houden met elkaar. In ons land moeten veel mensen, die allen gehecht zijn aan hun vrijheid, samenleven op een kleine oppervlakte. Dat lukt alleen als zij bereid zijn tot enig geven en nemen.
een bijdrage aan de samenleving leveren, bijvoorbeeld in de vorm van betaald werk, vrijwilligerswerk, of het goed opvoeden van nieuwe generaties Nederlanders.


Ik ben blij dat ik dit korte, doch boeiende artikel ben tegengekomen. In een immer veranderende en globaliserende wereld kan ik me in de opsomming van de schrijver wel vinden. Ik kijk er naar uit om hier verder over na te denken en hier een eigen, zinvolle invulling aan te geven in het kader van participaties in de OKAN-klassen.


Bucketlist: check!





Comments

Post: Blog2 Post

©2022 door Liefde voor taal.

bottom of page